Ik heb juist mijn eerste boek gelezen, namelijk: ‘De
apotheker heeft liefdesverdriet’. Dit boek is geschreven door Kristien In-‘t-Ven
met prachtige illustraties van Vincent Bal.
In een klein dorpje woont een aardige apotheker met een
witte baard.
Op een dag verlaat mevrouw Apotheker, meneer Apotheker voor een andere man. Meneer Apotheker is zodanig ontroostbaar en verdrietig dat je in zijn gezicht kan zien dat hij diepe rimpels gekregen heeft, hij heeft zijn baard laten groeien, heeft de apotheek gesloten en ligt al dagen in zijn bed. Maar zonder apotheek zijn er geen medicijnen, en zonder medicijnen worden alle mensen ziek.
Op een dag verlaat mevrouw Apotheker, meneer Apotheker voor een andere man. Meneer Apotheker is zodanig ontroostbaar en verdrietig dat je in zijn gezicht kan zien dat hij diepe rimpels gekregen heeft, hij heeft zijn baard laten groeien, heeft de apotheek gesloten en ligt al dagen in zijn bed. Maar zonder apotheek zijn er geen medicijnen, en zonder medicijnen worden alle mensen ziek.
Mensen uit het dorp werden stilaan één voor één ziek.
Mensen die niet ziek waren gingen naar het bloemenmeisje achter mooie bloemen voor de dorpelingen die ziek zijn. Wanneer iemand in de winkel van het bloemenmeisje kwam, bedacht het bloemenmeisje altijd bij zichzelf wat voor een type het was, was het iemand voor een boeket ‘sorry’ of voor ‘veel beterschap’, of ‘zomaar’ of ‘gefeliciteerd’ of ‘ik hou van jou’. Na enige tijd kwam iedereen achter een boeket ‘veel beterschap’ en vond het bloemenmeisje het niet meer zo leuk.
Mensen die niet ziek waren gingen naar het bloemenmeisje achter mooie bloemen voor de dorpelingen die ziek zijn. Wanneer iemand in de winkel van het bloemenmeisje kwam, bedacht het bloemenmeisje altijd bij zichzelf wat voor een type het was, was het iemand voor een boeket ‘sorry’ of voor ‘veel beterschap’, of ‘zomaar’ of ‘gefeliciteerd’ of ‘ik hou van jou’. Na enige tijd kwam iedereen achter een boeket ‘veel beterschap’ en vond het bloemenmeisje het niet meer zo leuk.
De gezonde mensen uit het dorp zoals bijvoorbeeld de bakker,
de schoenmaker en de politie probeerden aan de hand van hun beroep de apotheker
weer op te vrolijken, maar niets lukte. Na enkele dagen was bijna heel het dorp
ziek en lag de apotheker nog altijd in zijn bed. Het bloemenmeisje had geen
klanten meer door de apotheker en besloot dus om naar de apotheker te gaan.
Het bloemenmeisje probeerde verschillende zaken om de
apotheker terug op te vrolijken. Ze maakte eerst een grote mengeling van
medicijnen die niet werkten, daarna maakte ze een enorm boeket die ook de
apotheker niet opvrolijkte. Als laatst probeerde het bloemenmeisje haar
speciale stinksokkensoep, maar ook dit hielp niet. Het bloemenmeisje was zo
verdrietig dat ze begon te huilen. Ze huilde zoveel dat heel de kamer van de
apotheker onder water stond, zelf het bloemenmeisje en de apotheker gingen
bijna kopje onder in haar tranen.
De apotheker koos er dus voor om het raam open te zetten zodat al de tranen weg konden vloeien, jammer genoeg vielen de apotheker en het bloemenmeisje ook door het raam waarbij de apotheker haar opving. En op dit moment werden het bloemenmeisje en de apotheker heel erg verliefd op elkaar.
De apotheker koos er dus voor om het raam open te zetten zodat al de tranen weg konden vloeien, jammer genoeg vielen de apotheker en het bloemenmeisje ook door het raam waarbij de apotheker haar opving. En op dit moment werden het bloemenmeisje en de apotheker heel erg verliefd op elkaar.
Ze besloten om te trouwen maar daarvoor moest de apotheker
nog zijn lange baard afknippen. Op het einde van het verhaal ging de apotheker
weer open en konden de dorpelingen terug achter medicijnen, maar ook achter
bloemen. Want het bloemenmeisje had haar bloemenwinkel geïnstalleerd in de
apotheker.
Groetjes
Juffrouw Emmanuelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten